Added on Feb. 16th 2019: This coloring book review was previously only published on my Dutch website. Since my Dutch website has stopped, I don’t want to lose the reviews that weren’t published on my English website. So here it is, in Dutch. I haven’t translated it to English, since it’s a typical Dutch book and I figured there wouldn’t be much interest for it abroad. Please let me know if I was wrong, and I’ll be happy to translate it after all 😉

Nostalgie met Afke’s Tiental in stripvorm

Van Uitgeverij Personaliaia kreeg ik het eerste echte stripkleurboek voor volwassenen om te reviewen: Afke’s Tiental. Heel erg bedankt hiervoor. Dit stripboek is een ‘verstripping’ van het originele boek dat in 1903 werd uitgegeven en geschreven werd door Nienke van Hichtum (pseudoniem van Sjoukje Maria Diderika Troelstra-Bokma de Boer).

Deze strip bevat 45 kleurpagina’s met het stripverhaal over de Friese huismoeder Afke en haar gezin met tien kinderen.

Om je een idee te geven heb ik een filmpje gemaakt van Afke’s Tiental, zodat je er zelf even snel doorheen kunt bladeren om het te bekijken.

[ Klik en volg Tabby May Art op => Vimeo ]

Omdat ik van lezen hou, ben ik begonnen met eerst de strip helemaal lezen. Daarmee kon ik vast wat ideeën opdoen over de kleuren die ik zou gaan gebruiken. Het verhaal speelt immers eind 19e, begin 20e eeuw.

In eerste instantie vond ik het een minder makkelijk boek om aan te beginnen, omdat het weliswaar zwart-wit-tekeningen zijn, maar je mist dat ‘kleurboekengevoel’. Ik wist niet goed hoe ik het aan zou moeten pakken en waarmee ik moest beginnen.

Eerst maar beginnen

[Klik op de afbeeldingen om ze te vergroten]

Na het lezen ben ik maar bij het begin begonnen op pagina drie. Dit is een winters plaatje met gebouwen, een vaart en een scène in een huis. Als eerste ben ik de gebouwen van kleur gaan voorzien. De kademuren, de kerk, de huizen. Ik deed dit met Caran d’Ache Luminance potloden, hoewel die keus uiteindelijk niet de beste was.

Dit zijn namelijk best zachte potloden en omdat er veel detailwerk in de platen zat, kleine hoekjes, randjes en dergelijke, heb je een scherpe punt nodig. Dus ik bleef slijpen! Ik denk achteraf dat met wat hardere potloden het makkelijker geweest zou zijn.

Voor het bevroren water van de Leeuwarder Bonkevaart en de Hollandse grijze winterlucht heb ik gekozen voor de lichtste grijstint die er bij de Luminance zit. Zo kon ik de sfeer van een gure en koude winterdag mooi weergeven.

De boom links vond ik lastiger. Die was met veel zwart, en hier en daar een witte plek waar ik sneeuw vermoedde, getekend. Ik heb een poging gedaan met bruin en wit om hem toch in te kleuren. Het resultaat is een beetje ‘apart’ geworden haha.

Kleurkeuze voor het interieur… lastig

Na het eerste plaatje met het winterse stadsbeeld ben ik begonnen met de twee tekeningen die een scène in huis afbeelden. Ik wilde eigenlijk oudgroen met oudroze voor de binnendeur, maar de kleur die ik in gedachten had heeft iets anders uitgepakt dan ik bedoelde.

Nu is het een beetje té groen en té roze geworden. Jammer, maar helaas. Ik heb het maar zo gelaten, omdat ik bang was dat ik het echt zou verknallen.

Voor de muren koos ik een lichtbruin, ik heb eerlijk gezegd geen idee wat er in die tijd voor kleuren aan de muur gebruikt werden. Maar lichtbruin leek me een veilige kleur voor eind 19e eeuw.

Tot mijn stomme verbazing zag ik bij het maken van deze review dat ik de schemerlamp vergeten ben te kleuren. Evenals een mouw van de vrouw des huizes. Heel handig… not 🙂

Nog een wintertafereel

Daarna kwam ik bij het laatste plaatje op deze pagina. Daar heb ik echt mijn best gedaan om zoveel mogelijk natuurlijke kleuren te gebruiken, zoals ze echt geweest zouden kunnen zijn. Het huis in het midden is het huis waar de scène om draait en voor de kleuren voor dit huis heb ik me laten inspireren door een huis waarin ik zelf gewoond heb.

Dat was een huis uit 1910 en dat hebben we in de jaren ’90 zelf helemaal opnieuw geschilderd. De kleuren die we toen gebruikten, heb ik nu voor dit huis gebruikt.

Voor de kleding van de man en de vrouw heb ik ook getracht om dit passend bij de tijd waarin het zich afspeelt te kleuren. Dus geen felle kleuren, maar ingetogen tinten die een zekere stijl en charme uitstralen. Al met al vond ik dit nog het meest geslaagde kleurplaatje van deze pagina.

Het uiteindelijke eindresultaat van deze pagina ziet er best wel leuk uit mag ik wel zeggen. Beetje jammer van die binnendeur die nogal knallend van kleur is, maar verder vind ik het een leuk begin van dit stripboek. Wel vond ik het lastig om mijn weg te vinden in het stripkleuren, omdat het echt heel anders is dan een gewone kleurplaat kleuren.

Ter info wil ik wel vermelden dat het papier van Afke’s Tiental Stripkleurboek erg fijn is voor kleurpotlood en dat ik geen moeite had met blenden van kleuren. Ik heb er verder ook geen blender bij hoeven gebruiken.

Toch nog maar een tweede bladzij kleuren

Hoewel ik na de eerste bladzij van plan was het erbij te laten, was ik toch wel nieuwsgierig hoe het papier zich zou houden als je met stift kleurt. Nou vooruit, nog maar een pagina doen dan. Wel wilde ik een beetje vrolijker kleuren kunnen gebruiken.

Dus bladerde ik het stripboek door op zoek naar scènes die ik met frisse kleurtjes zou kunnen verfraaien. En dat was niet zo moeilijk te vinden, want er zit een heel verhaal in waarin de vader, op zijn Fries ‘heit’ genoemd, met een aantal van de kinderen een dagje gaat varen. Onderweg en bij het ergens aanmeren beleeft hij allerlei avonturen met ze.

Ik koos pagina 39 uit om in te kleuren, met een scène op het water en een scène waarin ze aan land gaan. Voor de plaatjes op deze pagina heb ik gewerkt met de Faber Castell Pitt Brush pennen. Ik was benieuwd of ze zouden doordrukken, of wellicht uitlopen buiten de lijnen.

Maar niets van dat alles, ze gingen als een speer, bleven netjes binnen de lijntjes en op de achterkant was ook niets te zien. Helemaal top!

Eerst kleurde ik het water en de rietkragen. Met het kleuren van de rietsigaren (lisdodde) moest ik aan vroeger denken. Je kon die dingen in de fik steken, maar de pluisjes eraf peuteren was ook altijd een leuke bezigheid haha.

Voor deze pagina heb ik gekozen om wat minder netjes te kleuren. Niet al het wit is gekleurd, het mocht wat vlekkerig zijn (waar ik normaal met stift een hekel aan heb). Maar in stripverhalen zie je het vaker dat er minder netjes en secuur gekleurd wordt. Ik vind dat wel iets hebben en besloot het nu ook zo te doen, bij wijze van nieuwe ‘techniek’.

Kleding kleuren

Nadat ik klaar was met blauw, groen en bruin voor water, riet en rietsigaren, wilde ik de kleding van heit en zijn kroost inkleuren. Dit heb ik redelijk neutraal gehouden en de jongens kregen allemaal dezelfde kleur kleding aan (onder het mom van ‘moeder Afke heeft vast uit een grote lap gekregen stof zelf kleren genaaid’).

De oudste zoon had verlof uit militaire dienst, zo bleek uit het verhaal, maar hij droeg wel zijn uniform. Dus dat uniform heb ik blauw met ivoorkleur gemaakt. Heit kreeg een soort boerenzakdoek om zijn nek, doordat ik die rood kleurde.

Vroeger vond ik dat altijd leuk. Ik deed graag een boerenzakdoek om mijn hoofd en dan het knoopje aan de achterkant onder mijn haar. Niet onder mijn kin, dat vond ik stom staan haha. Maar ik dwaal af…

Bijwerken van de lucht

Stukje bij beetje begon deze tweede pagina ook tot leven te komen door het aanbrengen van de kleuren. Dat het water wat vlekkerig was vond ik niet erg. Alleen toen ik met de FC Pitt Brush pennen de lucht had gekleurd vond ik het resultaat niet mooi genoeg.

Om dat op te lossen heb ik van twee blauwe pastelkrijtjes, van Faber Castell Creative Studio, wat met een mesje boven een vel papier afgekrabt en gemengd. Dat mengsel heb ik met een wattenschijfje over de lichtblauwe stift aangebracht, waardoor het geheel net wat egaler toont.

Eindconclusie

Voordat ik het in de gaten had waren alle kinderen ‘aangekleed’ met een kleurtje, was de boot gekleurd en de pagina ineens af. Ik vind het best heel leuk geworden. Het was wel erg wennen dat je er bij het kiezen van de kleuren rekening mee moest houden dat dezelfde kleuren in de volgende plaatjes weer terugkomen.

De boot kan niet ineens een andere kleur hebben en ik moest echt opletten wat ik voor de kinderen had gebruikt, zodat ze er in het volgende plaatje hetzelfde uitzagen en herkenbaar waren. Deze manier van kleuren is anders dan ik normaal doe, wat het best een uitdaging maakte. Maar daardoor ook weer een hele nieuwe ervaring die me op zich wel aanspreekt.

Mogelijk dat ik op een later tijdstip nog verder ga met het inkleuren van dit verhaal. Het zou wel stoer zijn om een heel stripboek zelf gekleurd te hebben. Mijn voorkeur voor materiaal gaat dan wel uit naar de Faber Castell Pitt Brush pennen, want die deden het echt heel goed en best snel.

Hoewel ik ook zeker een poging zou wagen met de Faber Castell Polychromos. Nou ja, we zien het wel. Voorlopig heb ik nog genoeg andere boeken liggen waar reviews van moeten komen 🙂

Als je deze review leuk vindt, wordt delen op sociale media zeer gewaardeerd!

Disclosure: This review contains  products that I received from a publisher or company. This however does not reflect on my opinion in any way. Also note my Disclosure Promos page!